Wortal dla architektów wnętrz i miłośników designu

Apartament przy ulicy Lenartowicza w Krakowie powstał w wyniku połączenia dwóch mieszkań, co pozwoliło uzyskać nietypowy dla tej części miasta metraż i układ przestrzenny. Wnętrze zaprojektowano z myślą o kolekcjonerze sztuki, dla którego priorytetem była możliwość prezentowania zbiorów bez kompromisu wobec funkcji codziennego życia. Projekt od początku uwzględniał potrzebę stworzenia przestrzeni elastycznej, która łączy rolę mieszkania i miejsca ekspozycji. Odpowiednie proporcje pomieszczeń, wysoka kondygnacja i ograniczona liczba stałych zabudów pozwoliły uzyskać układ, w którym poszczególne strefy – wypoczynkowa, galeryjna i prywatna – płynnie się uzupełniają. Kluczowe było zastosowanie spójnych materiałów i ograniczonej palety barw, które porządkują wizualnie wnętrze i pozostają w tle wobec obecnych w nim dzieł sztuki.

Pod względem układu funkcjonalnego mieszkanie dzieli się na strefy, w których ekspozycja sztuki i codzienne użytkowanie przenikają się bez konfliktu. Przemyślany dobór materiałów oraz konsekwentna paleta kolorystyczna – oparta na głębokich, ciemnych tonacjach – tworzą neutralne tło dla malarstwa, rzeźb i ceramiki. Wysokość pomieszczeń, typowa dla kamienic z początku XX wieku, została wykorzystana do zaprojektowania przestrzeni przypominającej galerię. Oświetlenie techniczne dyskretnie wspiera prezentację eksponatów, nie naruszając jednocześnie klimatu domowego wnętrza.

Świadome zestawienia: klasyka, Bauhaus i vintage

Projekt oparty został na selektywnym łączeniu klasycznych detali architektonicznych z nowoczesnymi elementami wyposażenia. Zachowane sztukaterie i oryginalne parkiety zestawiono z meblami o modernistycznych formach – jak skórzane fotele Wassily czy fotel Barcelona – oraz z oprawami oświetleniowymi z drugiej połowy XX wieku. Przestrzeń nie została jednak zdominowana przez jeden estetyczny język. W salonie i sypialni pojawiają się unikatowe dywany, w tym egzemplarze zaprojektowane przez architekta w ramach współpracy z producentem tkanin artystycznych.

Znaczącą rolę w projekcie odgrywają dodatki pozyskane z krajowych i zagranicznych aukcji – ceramika, szkło, lampy czy grafiki – wszystkie starannie dobrane do konkretnego miejsca. Wybór tych przedmiotów nie wynika z chęci odtworzenia stylu historycznego, ale z zamiaru budowania narracji wokół osobistych upodobań właściciela. Przestrzeń nie pełni wyłącznie funkcji mieszkalnej, lecz stanowi także archiwum pasji i zbiorów. Architektura wnętrza nie konkuruje ze sztuką – wspiera ją i porządkuje.

Zobacz też: Luksusowy apartament z wyważonym detalem

Projektowanie wokół sztuki: funkcja podporządkowana kolekcji

Najważniejszym założeniem projektowym było stworzenie wnętrza, w którym kolekcja – a nie architektura – stanowi punkt centralny. Aby to osiągnąć, konieczne było precyzyjne zaplanowanie ekspozycji już na etapie układu funkcjonalnego. Ściany nie są przypadkowymi powierzchniami, lecz pełnoprawnymi nośnikami treści wizualnych. Każda praca została przemyślana pod względem lokalizacji, oświetlenia i relacji z sąsiednimi obiektami. Przykładem może być burgundowy korytarz, który pełni funkcję galeryjną, czy minimalistyczna sypialnia, w której centralne miejsce zajmuje dywan-art obiekt.

Wnętrze zachowuje spójność mimo znacznej liczby elementów wizualnych. Odpowiada za to rygorystyczne podejście do kolorystyki, formy i materiału. Konsekwencja projektowa umożliwia płynne przejścia pomiędzy pomieszczeniami, bez efektu przeciążenia. Niektóre rozwiązania mają charakter niemal muzealny – jak podświetlane nisze, przemyślane punkty zawieszenia rzeźb czy meble o funkcji ekspozycyjnej. Realizacja pokazuje, jak można wprowadzić sztukę do codziennego życia, nie rezygnując z funkcjonalności i komfortu użytkowania.

Mieszkanie w Krakowie jak galeria sztuki – metryczka projektu

Lokalizacja:  Kraków / Polska
Projekt: Mat Kubaj Studio
Zdjęcia: Oni Studio
Typ: mieszkanie prywatne
Data: 2025

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!